One direction 2 odcinek 47

  One direction 2

Odcinek 47

Chłopaki z zespołu a także Karen, właśnie przekroczyli próg szkoły! Cała szóstka najchętniej posiedziałaby, jeszcze w domu przynajmniej pół roku, w najgorszym razie. Kiedyś jednak szkoła musiała się zacząć, a im szybciej to zrobiła, zdaniem Liama, tym szybciej się skończy i znów będą mogli powitać wakacje.

- No, no to już 2 liceum. – Powiedział Louis kiedy stali na korytarzu. – Jacy my dorośli. Nie długo będziemy mogli palić i pić.

- Ekhem, Lou my już to robimy. – Przypomniał mu Zayn z uśmiechem.

- No tak, ale legalnie! – Odpowiedział, jakby to było oczywiste. Wtedy Malik wywrócił oczami, a reszta się roześmiała. Tyle się wydarzyło w wakacje, że One direction sądziło że już nic ciekawego w życiu ich nie spotka, no cóż mylili się i to bardzo …

- A jeszcze przed wakacjami się nienawidziliśmy … - Powiedziała Karen, którą rozbawiła myśl że kiedyś chciała go udusić i zakopać żywcem.

- Masz rację to były ciężkie czasy … Nie chciałbym do nich wracać … A właśnie! Nasza kochana Cathrin jeszcze nie wie że nie ma u mnie szans. – Tomlinson właśnie z rozbawieniem zdał sobie z tego sprawę.

- Nie martw się, ja jej to oznajmię. – Zapewniła dziewczyna z uśmiechem. Harry patrzył się na nich zazdrosny. Bardzo chciał mieć dziewczynę, ale nie jakąkolwiek tylko Karen … Tak, tak dziewczynę swojego najlepszego kumpla, swojego brata, guru i przywódcy.

- A mogę ja? – Spytał z nadzieją w głosie Liam. – Strasznie mnie wkurza ta laska. Nie cierpię jej.

- A może wręcz przeciwnie … - Zaczął się zastanawiać Niall, wtedy dostał kopa w piszczel od Payne. – Poje … ekhem, znaczy co to miało być? – Spytał ostrym tonem.

- Kopnięcie. – Stwierdził ze śmiechem Liam. W tym momencie zadzwonił dzwonek, na szczęście Payna bo inaczej pewne oberwałby mocniej od Horana …

                                                                                  ***

Na lekcji, w doskonałym humorze na lekcje przyszła pani Thompson, ich wychowawczyni. Kiedy ujrzała grobowe miny uczniów nieco się zdziwiła. Miała nadzieje że każdy będzie uśmiechnięty i gotowy do nauki. Postanowiła więc że tą lekcje zrobi im wolną, w końcu jeszcze wczoraj były wakacje … Nie można tak od razu zaśmiecać sobie mózgu!

- No dobrze, a więc jak minęły wakacje? – Spytała patrząc na One direction, jakby tylko oni byli w klasie.

- Ciekawie. Sporo się wydarzyło. – Stwierdził Zayn. – Ale ogólnie siedzieliśmy w domu, nigdzie nie wyjeżdżaliśmy.

- Ah, to szkoda! To znaczy że nie macie zdjęć? – Spytała smutno. – No cóż, trudno. A więc postanowiłam że dzisiejsza lekcja będzie wolna! Porozmawiamy sobie i może pogramy w coś …

Na to od razu zgłosił się Max i zaczął przez parę minut opowiadać o tym jak ciekawe były zajęcia z kółka religijnego i jakich fajnych kolegów tam poznał … W tym czasie, Karen zaczęła rozglądać się po klasie. Stwierdziła że nie ma Juliettte … Zaczęła się zastanawiać dlaczego?

- Hm, ciekawe gdzie moja przyjaciółka … - Powiedziała do siedzącego obok Louisa.

- To ty nic nie wiesz? – Spytał zaskoczony. – Wczoraj Niall nawijał cały dzień o tym że Juliette wyjeżdża do Francji na pół roku …

- Co? Do Francji? Na ile? Pół roku? Co ona sobie kurwa wyobraża? – Spytała Karen zdecydowanie za głośno ponieważ nauczycielka zwróciła jej uwagę i zagroziła że wyjdzie za drzwi.

- Przepraszam zagadałem ją. – Powiedział Louis.

- Tak? A to nic nie szkodzi. Zdarza się. – Rzekła pani Thompson. Karen poczuła się zazdrosna. Jej chłopak był lepiej traktowany ponieważ był sławny. To niesprawiedliwe! Kiedy Max skończył gadać, nauczycielka zadała im zagadkę: - A więc jak miał na imię Napoleon?

- Józef! – Wydarł się Liam, pewny swojej odpowiedzi. Na to cała klasa zaczęła się śmiać, a najbardziej Harry który siedział obok niego.

- Ty idioto przecież to oczywiste że Jean!

Wtedy klasa zaczęła się jeszcze bardziej nabijać. Kiedy skończyli powiedziała Cathrin:

- Napoleon miał na imię Napoleon.

- Brawo, widzę że ćwiczyłaś mózg przez te 2 miesiące. – Pochwaliła ją nauczycielka.

- Taa, jakby miała co ćwiczyć. – Zadrwiła Karen.

- Naprawdę dziecko, zaraz wyjdziesz za drzwi nie żartuje! – Krzyknęła pani Thompson.

- I znów muszę panią przeprosić. Ten żart kazałem jej powiedzieć, uznałem że jest zabawny. – Wtrącił Louis.

- Oh … Był oczywiście. – Po tych słowach wychowawczyni się roześmiała. – Dobrze, wracajmy do lekcji.

Karen wtedy postanowiła się już więcej nie odzywać. Spojrzała tylko na Tomlinsona z wdzięcznością. Możliwe że gdyby wiedział iż wychowawczyni nie ma go za swojego idola, wcale by się nie odezwał ale … ważne że to zrobił.

- Dobra a więc następne pytanie bardzo trudne moim zdaniem czy … ktoś przez całe wakacje wziął do ręki słownik? – Spytała patrząc na klasę. Nikt jednak się nie odezwał, nawet Max ku zaskoczeniu nauczycielki! Zawsze uważała że on uczy się cały dzień ponieważ nie ma nic lepszego do roboty.

- Ja wziąłem do ręki ale instrukcje kosiarki, nie wiem czy to się liczy … - Zaczął Niall.

- Ty nie masz kosiarki. – Przypomniał mu Zayn.

- Zamknij się, Malik. Nie widzisz że Niall próbuje być zabawny? – Spytał Harry.

- Na razie zdziałał tylko tyle że krzyczę wewnętrznie o pomoc. – Powiedział Louis, na co klasa zaczęła się śmiać. Potem jeszcze trochę porozmawiali o wakacjach aż w końcu zadzwonił dzwonek i klasa wyszła na przerwę …

                                                                       ***

Karen zaczęła myśleć o tym kiedy Juliette w ogóle wyjeżdża do Francji … Postanowiła napisać jej sms, w końcu musiała o tym wiedzieć. Dziewczyna była jej przyjaciółką. ,,Hej, kiedy miałaś zamiar mi powiedzieć o Francji?”. Taką wiadomość jej wysłała i po dwóch minutach otrzymała odpowiedź: ,,Przepraszam, nie wiedziałam jak to zrobić. Jest mi mega głupio, nie wiem co powiedzieć …”. Karen tylko wywróciła oczami. Napisała jej jeszcze kiedy wyjeżdża, Juliette odpisała: ,,W piątek za tydzień”. Dziewczyna stwierdziła że jeszcze jest czas by się pożegnać i urządzić jakieś przyjęcie pożegnalne, więc nie jest źle. To nie zmieniało jednak faktu że serce jej pękało. Nie miała w ogóle przyjaciółek, a nie mogła żyć w towarzystwie chłopaków cały czas! W szkole były same plastiki więc na zakolegowanie się z jakąś nie miała co liczyć. Każda patrzyła na nią jak na coś gorszego, a samą siebie uważała za wyjątkową i inną niż wszystkie dziewczyny. W pewnym momencie Karen usłyszała rozmowę dwóch dziewczyn które siedziały na ławce.

- Ten Louis jest mega słodki … Oh, jakbym chciała być jego dziewczyną … Dałabym za to wszystko. – Powiedziała pierwsza, na to druga się roześmiała.

- No to nie zdążyłaś … On chyba już ma dziewczynę, ale podobno to jakaś zdzira która go wykorzystuje.

Kiedy Karen usłyszała te słowa podeszła do dziewczyn z uśmiechem.

- Cześć. Słyszałam że Louis Tomlinson ma dziewczynę. To prawda? – Spytała.

- Tak, to prawda niestety … Prawie każda w szkole do niego wzdycha chociaż … Harry też jest nie zły. Te jego loki i piękne zielone oczy jest naprawdę przystojny. – Odpowiedziała jedna z dziewczyn.

- Tak, macie rację. Harry jest uroczy. – Rzekła Karen.

- A ty kim właściwie jesteś?

- Zdzirą która wykorzystuje Louisa. – Odparła dziewczyna i ze śmiechem odeszła od dziewczyn, pozostawiając ich w szoku …

                                                                       ***

Na przerwie po piątej lekcji do Tomlinsona podeszła wysoka, ładna blondynka z różowymi końcówkami. Miała dość sporo makijażu i ubrana była w mini spódniczkę. Chodziła zapewne do 1 liceum, ponieważ Louis wcale jej nie znał.

- Gdzie zniknęli twoi koledzy? – Spytała siadając obok niego na ławce.

- Poszli gwałcić pierwszaków. – Odpowiedział z kpiną. Dziewczyna spojrzała na niego urażona, teraz było pewne że chodzi do pierwszej.

- Jestem Candy. – Przedstawiła się podając mu dłoń. Lou spojrzał na nią tylko zaskoczony po czym lekko uściskał jej dłoń.

- A ja lubię marchewki. – Odparł. Candy ciężko westchnęła, prawie straciła nadzieje że w ogóle się z nim dogada.

- Ja też. Uważam że to najlepsze warzywo jakie kiedykolwiek istniało. – Powiedziała patrząc mu prosto w oczy. Ten się tylko roześmiał po czym machnął ręką.

- Czosnek jest lepszy. – Stwierdził ze śmiechem. – Oczywiście żartuje, bo szpinak też nie jest zły.

- Tak masz rację … - Rzekła po czym chciała wstać z ławki jednak chłopak złapał ją za rękę.

- Zaczekaj … Tak tylko się z tobą droczę … - Rzekł Louis. Wtedy dziewczyna usiadła z powrotem na ławce.

- Nie wierzę że rozmawiam z Louisem Tomlinsonem. – Zaczęła biorąc głęboki oddech. – Chciałabym mieć twój autograf …

- Zgoda. – Powiedział chłopak. – Za pięć dych no chyba że chcesz jeszcze zdjęcie to już … ooo będzie cię więcej kosztować jakiś … szybki numerek …

- Serio? – Spytała jakby nie mogąc uwierzyć w to co słyszy. – Oczywiście chce z tobą zdjęcie!

- O świetnie, ale ja nie dokończyłem moja droga … Szybki numerek z Maxem! – Krzyknął po czym zaczął się śmiać. Candy wywróciła tylko oczami i od niego odeszła … Louis zdał sobie sprawę że wcale mu nie jest przykro iż spławił dość nie złą laskę. Ogółem miał to gdzieś czy jej się podoba czy nie … Nagle podbiegł do niego Liam, który miał zaciesz jak nigdy.

- Lou szybko! Wkładamy pierwszakom plecaki do kibla! Chodź nam pomóc! – Krzyknął Payne z radością. Tomlinson spojrzał na niego dziwnie a zaraz potem się roześmiał.

- Ty naprawdę myślisz że to jest zabawne? – Spytał ostro.

- No … wiesz … - Liam zaczął się jąkać.

- I dobrze myślisz! Bo to jest zabawne! Chodź włożymy jeszcze plecak do kibla Harre’mu. Ucieszy się. – Powiedział Louis ledwo mogąc powstrzymać się od śmiechu …

                                                                       ***

Kiedy One direction wróciło do domu, wszyscy odetchnęli z ulgą że pierwszy dzień szkoły za nimi. Kiedy siedzieli już przy stole i czekali na pizze którą zamówili, rozmowę zaczął Harry:

- Jacyś pajace włożyli mi plecak do kibla.

- Co ty nie powiesz? – Rzekł Louis który udawał zaskoczenie, a tak naprawdę w środku śmiał się na całego. – Masz już podejrzenia kto to?

- Pewnie pierwszaki. – Odpowiedział szybko Styles. – Rąbnięte jełopy … Słuchajcie ja im tego nie przepuszczę … Musimy się zemścić. – Zdecydował, jego pomysł poparł Zayn i Niall. Tylko Payne  i Tomlinson nie byli do tego przekonani z wiadomych powodów.

- Nie … to nie jest dobry pomysł. W sumie nie mamy pewności że to oni … - Zaczął Liam.

- A kto to mógł być inny? 3 licealiści? Na pewno nie. – Powiedział Harry ciężko wzdychając.

- Ale pierwszakom też ktoś powsadzał plecaki do toalet. – Rzekł Zayn, któremu nagle się to przypomniało. – Zaraz … my im powsadzaliśmy plecaki do toalet …

- No i teraz chcą się zemścić … ale dlaczego tylko na mnie? Pewnie uważają że ja jestem sympatyczny i puszczę im to płazem no cóż, durne dzieciaki mylą się. Jutro zemścimy się nie? Ale będzie odjazd! – Krzyknął Styles ciesząc się jak 10 – letnie dziecko. Louis i Liam, tymczasem spojrzeli na siebie nie pewnie. Żaden z nich nie wiedział co zrobić. W końcu obaj stwierdzili że przyda się dokopać pierwszakom  …

- Dobra wchodzę w to. – Zdecydował Louis, na co Harry go uściskał mówiąc że jest jego najlepszym kumplem.

- No ja też. – Rzekł Liam z łaski na uciechę. Potem cała piątka One direction zaczęła snuć plany jakby tu im się odwdzięczyć. Żaden z nich totalnie nie miał pomysłu. Pustka. Wtem usłyszeli dzwonek do drzwi, kiedy Niall otworzył okazało się że to była pizza …

Po 3 kawałku Horanowi jakby zaczęło rozjaśniać się w głowie.

- Słuchajcie a gdyby tak powiedzieć wszystkim pierwszakom że mają lekcje w innej Sali? Ale byłyby ubaw! Nauczyciel przychodzi a tu pustka! Tylko potrzebujemy kogoś kto ich o tym poinformuje … Hm, komu te dzieciaki uwierzą? – Zaczął się zastanawiać.

- Maxowi. – Odpowiedział bezproblemowo Harry. – Powiem mu jutro o tym planie na pewno się zgodzi, to porządny chłopak … Ale uważam że to i tak za mała zemsta trzeba wymyślić jeszcze coś w końcu mój plecak kosztował dwie stówy.

- Masz rację … to może jeszcze na każdym siedzeniu położymy szpilki? – Spytał Niall, który zaczął się śmiać, na samą myśl co by się działo gdyby tak każdemu się powbijało w tyłki.

- Nie za ostro? – Zapytał Zayn, który miał pewne wątpliwości.

- W sam raz. – Powiedział Styles po czym poklepał Nialla po ramieniu. – Wiedziałem że jedzenie dobrze na ciebie zadziała.

                                                                       ***

Tymczasem, Karen postanowiła odwiedzić Juliette. Chciała się dowiedzieć dokładniej dlaczego nie powiedziała jej o Francji tylko musiała się dowiadywać od Louisa. Dziewczyna zadzwoniła dzwonkiem parę razy w końcu po 3 minutach otworzyła jej przyjaciółka. Kiedy ją ujrzała twarz jej zbladła ale wpuściła ją bez słowa do środka.

- Cześć. – Powiedziała Juliette. – Wiem że mnie nienawidzisz i … - Tutaj nie dokończyła ponieważ Karen ją przytuliła.

- Nie mogłabym cię znienawidzić, cokolwiek byś uczyniła. – Stwierdziła przestając ją ściskać. – Jesteś Juliette moja przyjaciółka. Pamiętasz? Juliette i Karen na zawsze razem, nic nas nie rozdzieli … A tym bardziej jakaś głupia Francja.

- Tak wiem ale … to sporo kilometrów … Możemy dzwonić, pisać, gadać przez skypa ale to wciąż nie będzie to samo … Nie wiem czy nasza przyjaźń przetrwa. – Powiedziała Juliette siadając na kanapie.

- Miło że tak do tego podchodzisz … Prawdziwa przyjaźń będzie trwać wiecznie. Pamiętaj o tym. No chyba że nasza przyjaźń nie była na zawsze …

- Oczywiście że była. – Rzekła szybko. – Zresztą nadal jest … Oh, tak bardzo chciałabym zostać. Mam tutaj ciebie, Nialla i pozostałą bandę kretynów. – Dodała z uśmiechem.

- Pewnie twoi rodzice się nie zgadzają, co? – Spytała nie pewnie Karen, na to Juliette kiwnęła głową. – Przykro mi … Ja też chciałabym żebyś została nawet nie wiesz jak bardzo. Będzie mi ciebie tak brakować.

- Mi ciebie też … zastanawiam się tylko jak ja się dogadam z tymi Francuzami? – Spytała dziewczyna po czym obie się roześmiały. – No cóż, kupię sobie słownik. W końcu kiedyś trzeba zacząć go używać.

- Rozumiem że nie chodzisz już do szkoły ponieważ i tak w piątek wyjeżdżasz więc nie ma sensu?

- Tak. – Przytaknęła. – Wyjeżdżam w piątek o 1:00. Późno, ale wcześniej nie dało rady. Mama jeszcze idzie w piątek ostatni dzień do pracy.

- Aha rozumiem słuchaj a czy … nie mogłabyś zamieszkać u mnie? Moi rodzice na pewno by się zgodzili …

- Twoi pewno tak ale moi nie. Wiesz jacy są przeklęcie uparci. Nie przekonam ich, błagając na kolanach, klęcząc w kolcach. – Stwierdził Juliette i ponownie się obie roześmiały.

                                                                       ***

Następnego dnia, One direction postanowiło iść do szkoły z samego rana tak by zdążyć przed przyjściem pierwszaków podłożyć szpilki. Zayn cały czas nie był przekonany co do tego pomysłu. Uważał że to dziecinne i mogą mieć przez to problemy. Reszta jednak uważała że przesadza i jest zdecydowanie za poważny. On jednak uważał że wręcz przeciwnie i jako jedyny myśli rozsądnie. Oczywiście nie zachowuje ponieważ wziął udział w szalonym pomyśle chłopaków. Tak więc przed pierwszą lekcją One direction, podłożyło na wszystkich siedzeniach kolcami w górę szpilki, śmiejąc się przy tym nie miłosiernie. Kiedy skończyli udali się do Maxa aby poinformował pierwszaków że mają pierwszy w –f ponieważ nauczycielka im przełożyła.

- No okej, a co za to będę miał? – Spytał chłopak, na co 1D wybałuszyła na niego oczy. Żaden z nich nie spodziewał się że kujon będzie stawiać jakieś warunki.

- Nasz uśmiech? – Zaczął się zastanawiać Zayn.

- Będziesz dumny że możesz uczestniczyć w tak wspaniałym planie? – Wtrącił Harry.

- Pizze? – Spytał Niall.

- Do tego cole. – Dodał z uśmiechem Louis. Max jednak pokręcił przecząco głową.

- Nie … Mój warunek jest taki … Będę z jednym z was siedzieć na lekcji. Wiecie, kiedy reszta zobaczy że siedzę z kimś z One direction od razu będzie mnie inaczej traktować. – Powiedział patrząc na chłopaków triumfalnie. Oni tylko wywrócili oczami. Nikt nie miał ochoty siedzieć z nim w jednej ławce z jednej proste przyczyny, Max siedział na przodzie a oni woleli tył.

 - To może ja, niech ci będzie. – Rzekł Harry.

- Dobra, dzięki. A więc teraz idę ich okłamać. – Po tych słowach Max się ulotnił.

- Czy nie macie wrażenia że ten chłopak się trochę zmienił? W sensie zaczyna cwaniakować? – Zapytał Liam patrząc na przyjaciół na co oni kiwnęli głowami.

- Niech cwaniakuje, w końcu jakoś chłopczyna musi sobie dawać radę w życiu. – Stwierdził Louis z uśmiechem. – Aaa nie wyobrażam sobie min pierwszaków jak już usiądą na siedzeniach. Będzie się działo …

                                                                                  ***

Jak się nie fortunnie okazało 1 liceum rzeczywiście miała w –f na pierwszej godzinie, tylko chłopaki o tym nie wiedzieli. Byli trochę rozczarowani że muszą jeszcze poczekać godzinę na ich świetny plan. Wtedy dzieciaki wejdą do klasy i BUM! Oczywiście chwała tym którzy zauważą szpilkę ale Harry miał nadzieje że sprawca, który wsadził mu plecak do toalety, zostanie ukarany. Szansę na to były nikłe, ale miał nadzieje … Także po 10 minutach od rozpoczęcia drugiej lekcji do klasy weszła nauczycielka która aż gotowała się ze złości. Była to oczywiście wychowawczyni 1 liceum.

- Kto to zrobił?! – Warknęła patrząc na klasę. One direction już domyślało się o co chodzi.

- A co się stało? – spytała pani Thompson.

- Jacyś geniusze podłożyli szpilki na siedzeniach pierwszaków! – Krzyknęła nauczycielka. – Niech ja ich dorwę to łby pourywam! Biedny, Tom, musiał iść do pielęgniarki!

- To straszne! Proszę wrócić do klasy a ja tutaj się zorientuje kto wpadł na taki wspaniały pomysł. – Powiedziała wychowawczyni, na co kobieta wyszła. – A więc zmniejszę karę jeśli te osoby same się przyznają.

W klasie jednak panowała cisza.

- Może niech pani wstawi każdemu jedynki na koniec z zachowania, jeśli ci geniusze, mają honor to się przyznają dla dobra klasy. – Wtrąciła Karen, na co pani Thomspon popatrzyła na nią z zaskoczeniem. Najwyraźniej nie spodziewała się że ona może mieć taki dobry pomysł. Louis tymczasem, patrzył na swoją dziewczynę błagalnym wzrokiem.

- Zgoda, a więc wstawiam całej klasie jedynki! – Powiedziała kobieta siadając na siedzeniu i otwierając dziennik.

- Co? – Pisnął Max. – Nie mogę mieć na koniec jedynki! Rodzice mnie zabiją!  

- No cóż, poradzę? Inaczej te osoby się nie przyznają. – Rzekła wychowawczyni biorąc do ręki długopis.

- Że też muszę odpokutowywać za te osły. – Powiedział obrażonym tonem Max, na co pani Thompson spojrzała na niego z zainteresowaniem. Wtedy chłopak złapał się za usta.

- A więc ty wiesz kto to zrobił … - Stwierdziła z uśmiechem. – Wspaniale! A więc wystarczy że tu i teraz mi to powiesz a także całej klasie. To dalej, Max. W końcu jesteś wzorowym uczniem o oceny musisz dbać.  A jak sam to ująłeś to osły, za które na pewno nie warto kłamać.

- Ale ja ich nawet lubię. – Rzekł chłopak.

- Uf, jak dobrze że nas NA PEWNO Max nienawidzi. – Rzekł Louis uśmiechając się głupio. Wtedy Karen spojrzała na niego podejrzliwie.

- Hm, a możesz mi drogi Maxie powiedzieć ile osób to zrobiło? I czy to były dziewczyny czy chłopaki? – Spytała nauczycielka patrząc prosto w oczy chłopakowi. Ten poczuł że robi mu się gorąco.

- Chłopaki. – Odpowiedział szybko. – Piątka … ale nic więcej nie powiem! Buzia na kłódkę! To moi przyjaciele. – Dodał.

- Dobrze … wiem już wystarczająco wiele. – Rzekła pani Thompson patrząc na One direction z dziwnym uśmieszkiem. – Te osoby będą mieli wstawioną uwagę i przepracują 20 godzin na rzecz szkoły …

                                                                       ***

Na przerwie, Karen podeszła do chłopaków z One direction którzy narzekali że muszą aż tyle przepracować!

- Odbiło wam? – Spytała ostro.

- Chcieliśmy się zemścić. – Powiedział Harry. – Pierwszaki wsadzili mi plecak do toalety.

- Pierwszaki? – Zapytała zaskoczona Karen. – Liam z Louisem wczoraj biegali po całej szkole drąc się że wsadzili plecak do toalety jakiemuś durniowi. Zakładam że chodziło o ciebie.

Wtedy Styles spojrzał na przyjaciół morderczym wzrokiem.

- Durniem? Plecak do toalety? Kłamstwo? … Jesteście niemożliwi. – Powiedział chłopak. – Nienawidzę was. Muszę teraz odrabiać 20 godzin! I przez co? Przez zemstę na niewinnych dzieciakach!

- Przepraszamy Harry! – Rzekł Louis próbując się do niego przytulić, ten jednak odskoczył. – Co mamy zrobić abyś nam wybaczył?

- Hm zastanówmy się … - Nagle twarz Harre’go się rozjaśniła. – Macie powiedzieć że tylko wy podłożyliście te szpilki! Wtedy będziecie musieli sami przepracować 20 godzin! Proste.

Niall i Zayn poparli ten pomysł.

- No okej … niech ci będzie. – Rzekł smutno Louis i razem z Liamem poszli do panny Thomspon …

                                                                       KONIEC

Miałam inny pomysł na ten odcinek, zupełnie. Ale jakoś z tymi pierwszakami tak mnie naszło! Na następny już mam pomysł, ale pewnie coś pozmieniam jak to ja. Nie działo się w tym odcinku dużo, ale na zakończenie 2 sezonu mam taki pomysł w którym sporo się wydarzy. Przed wszystkim napiszę o Juliette  i  tajemniczym planie Nialla a także trochę o Skyller… WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO NIALL HORAN! DZIŚ KOŃCZY NASZ KOCHANY HORANEK 19 LAT! <3