One direction 2 odcinek 33

One direction 2

Odcinek 33

Po południu, Harry i Liam jeszcze spali. Wczoraj tyle wypili że nie mieli najmniejszej ochoty wstawać. Zayn pogratulował im iż świetnie zaczynają wakacje … No ale mieli przed sobą jeszcze całe 2 miesiące, odliczając te dni które stracą na koncertowanie, więc wyjdzie jakiś miesiąc … Louis właśnie szykował się do wyjścia, nie miał ochoty siedzieć  w domu. Kiedy oznajmił że idzie do Pitch Backs, przyłączył się do niego Niall, Zayn też poszedł ale tylko z tego względu że nie chciał zostać sam w domu (Styles i Payne się nie liczą, i tak czuł się jakby ich nie było, oboje spali jak zabici). Kiedy siedzieli już w pizzeri, Malik zaczął:

- Dziwne że ty drogi Louisie nie leżysz z kacem … - Powiedział ze śmiechem. Horan mu na to przytaknął.

- Nie miałem czasu pić … Byłem zajęty Pitbullem. – Powiedział dumnie.

- Mówiłeś to już 20 razy. – Przypomniał mu Niall. – Jeśli jeszcze raz o nim wspomnisz to obiecuje ci że źle to się dla ciebie skończy. – Dodał. Wtedy podano pizze, Horanowi zaczęły się oczy jarzyć, a Zayn nagle schował się pod stół!

- Co? Zobaczyłeś Panią Wisson? Rozumiem że trochę jest ci wstyd po tym jak przyłapała cię na paleniu papierosów ale bez przesady. – Rzekł Louis.

- Nie o to chodzi, kretynie! Właśnie weszła dziewczyna, którą wczoraj widziałem na imprezie! To chyba jakaś modelka … Ale nie jestem pewien. – Powiedział szeptem.

- Wszystko fajnie, ale nie rozumiem po co się chowasz? Zrobiłeś sobie wczoraj przed nią wiochę czy co? – Zdziwił się Tomlinson. Wtedy Malik wyszedł z pod stołu i oznajmił z ulgą:

- No tak, przecież ona nawet nie wie jak ja wyglądam! Nawet nie wie pewnie jak się nazywam! – Powiedział dość wysokim tonem, a zaraz potem dodał: - I znów kurde, zapomniałem że jestem sławny więc pewnie zna moje imię i nazwisko.

Po tych słowach znów schował się pod stół. Na to Louis, zaczął walić swoją głową o stół. Nie mogąc dłużej patrzeć na wygłupy Zayna, podszedł do tej dziewczyny, porozmawiał z nią trochę, nawet się pośmiali, a potem wrócił.

- Ona też chce cię poznać. – Stwierdził.

- Co? Rozmawiałeś z nią? Louis zabije cię! – Wykrzyknął Zayn. Wtedy zdał sobie sprawę że jego ton jest za wysoki, po za tym ta dziewczyna już widzi że się ukrywa.

Nie widząc innego wyjścia wyszedł z pod stołu i skierował się w stronę brunetki. Odwrócił się tylko na moment do Tomlinsona by obdarować go morderczym spojrzeniem.

- Hej. – Powiedział Zayn z najbardziej czarującym uśmiechem na jaki było go stać. – Podobno chciałaś mnie poznać …

- Nie, to ty chciałeś mnie poznać. – Odpowiedziała szybko. – Twój kolega mi to mówił. Jestem ciekawa, tylko, czemu ukrywałeś się pod ławką? Jestem aż taka straszna?

- Nie, po prostu ja … zgubiłem szkło kontaktowe. – Powiedział nieco zmieszany. – Jestem Zayn Malik, a ty?

- Zooey. Miło mi cię poznać Zayn. – Rzekła, nagle zadzwonił jej telefon. Odebrała. – Co? Sesja odwołana? To nie dorzeczne! Co? Przełożyli jutro na 9:00? Ja nie będę wstawać tak wcześnie bo oni nie mają czasu! Niech się walą! Powiedz im że nici z sesji i będą mi płacić odszkodowanie! – Wrzasnęła go telefonu po czym się rozłączyła. Malik patrzył na nią z przerażeniem.

- A więc jesteś modelką … - Zaczął.

- Tak. Dopiero zaczynam, ale to nie znaczy że ta głupia agencja ma mnie nie szanować! – Powiedziała. – Jest dużo innych miejsc gdzie chętnie będą ze mną współpracować. Wcale ich nie potrzebuje. A ty Zayn, może byś wpadł na mój pokaz? Odbędzie się za tydzień, zadzwoń a omówimy szczegóły.

- Dobra, ja bardzo chętnie. – Powiedział a zaraz potem ugryzł się w język, gdyż zdał sobie sprawę że to najgłupsza z najgłupszych odpowiedzi.

- Proszę to mój numer, zadzwoń. – Rzekła po czym podała mu wizytówkę. Ten pożegnał się i podszedł do chłopaków. Louis się uśmiechał a Niall był zajęty jedzeniem pizzy. Tymczasem Zayn nie wydawał się zadowolony. Siedział, milcząc.

- Hello! Zayn, ta superowa laska chyba dała ci numer a ty jesteś taki smętny? – Spytał Louis.

- Nie wiem czy taka super … Wcale jej nie chciałem poznawać! Wrobiłeś mnie, idioto! … To jedna z tych dziewczyn które uważają się za nie wiadomo co i myślą tylko i wyłącznie o sobie. Chciałbym mieć dziewczynę w stylu Karen a nie w stylu Zooey.

- Hej, licz się ze słowami bo dostaniesz od Louisa. – Rzekł ze śmiechem Niall.

- Niech sobie mówi co chce, mnie Karen już nic nie obchodzi. – Stwierdził Tomlinson. – A teraz porozmawiajmy o czymś innym, nie mam ochoty o niej gadać. Lepiej powiedz o czym gadałeś z Zooey.

- Zaprosiła mnie za tydzień na pokaz mody. – Rzekł.

- Łaaał! A co idzie za pokazem? Modelki! Mogę iść z tobą? – Spytał Louis, patrząc na niego słodkimi oczętami. Malik kiwnął głową.

- Najlepiej idź za mnie. Ja nie mam ochoty iść. – Powiedział, jedząc kolejną pizze.

                                                                                  ***

Kiedy wrócili do domu, Zayn tradycyjnie włączył telewizor a Niall przysiadł się do niego z pizzą. Tomlinson spojrzał na niego dziwnie, bo przecież dopiero co wrócili z pizzeri. Ten chłopak jest nie możliwy! Tylko by jadł i jadł … Kiedy Louis kończył właśnie 20 poziom w grze na telefonie, zadzwonił dzwonek do drzwi. Ani Malik ani Horan, nie zamierzali otworzyć, więc wściekły że musi przerywać grę, rzucił w nich swoim telefonem i skierował się w stronę drzwi. O mało co nie dostał zawału kiedy zobaczył kto stał w progu. Nie mógł oddychać i zakręciło mu się w głowie. Przecież ta kobieta nie odwiedzała go przez rok i nagle sobie o nim przypomniała?

- Mama … - Wydukał nieco zmieszany Louis.

- Witaj słonko, moje kochane! – Wykrzyknęła – Christina i czym prędzej go przytuliła z całej siły. – Wprowadź mi walizki bo zmęczyłam się podróżą. – Rozkazała jednocześnie patrząc na niego słodko. Tomlinson zrobił dziwną minę i wziął się za ich wprowadzenie do domu. Zayn tymczasem, wyłączył telewizor a Horan przestał jeść pizze. Patrzyli na matkę Lou ze zdziwieniem.

- Dzień dobry. – Powiedzieli równocześnie.

- Niall, Zayn? A co wy tu robicie? Nie powinniście być w domu? – Spytała zaskoczona.

- My jesteśmy w domu. – Odpowiedział z uśmiechem Malik. Christina zaczęła się śmiać.

- No chyba mi nie powiecie że mój syn przygarnął was? – Zapytała. Chłopaki nie odpowiedzieli, kobieta zrozumiała że to prawda i oni rzeczywiście tu mieszkają. Spojrzała groźnie na Louisa, ale nic nie powiedziała na ten temat.

- Powiedziałaś że ten dom to prezent i dajesz mi wolną rękę. – Wytłumaczył się Tomlinson.

- Nie mówiłam tego dosłownie! Nie chodziło mi o to byś, przygarniał hołotę z ulicy! – Krzyknęła, a zaraz potem spojrzała zawstydzona na Nialla i Zayna. – Chodziło mi o przyjaciół z ulicy. – Dodała z uśmiechem.

- Nie ma sprawy. – Rzekł rześko Malik. – Może pani spać z Liamem, na pewno się zgodzi! – Po tych słowach zaczął się śmiać. Christina zrobiła jeszcze bardziej zaskoczoną minę niż wcześniej.

- Liamem? On też tu mieszka? I co może mi powiecie że Harry też? – Spytała, chłopaki kiwnęli głowami. – Aha, i to wszyscy? Tylko piątka chłopaków? Na pewno?

- Tak, mamo. – Odparł Louis wprowadzając jej walizki na górę. – Możesz spać w gościnnym. Chyba że wolisz w moim pokoju? Wtedy ja prześpię się w gościnnym.

- Może być gościnny. Nadal mam traumę po tym co zobaczyłam w twoim pokoju kiedyś. – Rzekła siadając na kanapie. Horan i Malik momentalnie spojrzeli na nią pytająco.

- A co pani zobaczyła? – Spytał w końcu Niall, który by dał się powiesić za tą wiedzę.

- Lepiej nie mówić ale jeśli nalegacie …

- La la la la la la la la!!! – Louis zaczął się drzeć na cały dom. – La la la la la la!! Uuuu, nananananana!

Wtedy Zayn wstał z kanapy i zatkał swoją dłonią usta przyjacielowi. Ten starał się wyrwać jednak Malik był nie wiarygodnie silny.

- Pełno plakatów jakiś porno modelek. – Odpowiedziała w końcu Christina. – Po za tym Louis miał ponad 10 płyt z filmami, zgadnijcie jakimi? Myślałam że jakieś komedie, horrory i pewnego razu postanowiłam jakiś włączyć. A tu ponad 50 pornosów.

- Że jak? – Spytał Horan który krztusił się własnym śmiechem.

- Od tego momentu nie wchodzę do jego pokoju.

- To było jak miałem 14 lat! – Wykrzyknął Tomlinson który wyswobodził się z rąk Zayana.

- I od tego czasu wyrzuciłeś wszystkie te filmy? – Spytała patrząc na niego z niedowierzaniem.

- Pewnie jeszcze nagrał nowe. – Rzekł Malik. Louis pokręcił na to przecząco głową. – Dobra, to chodźmy przejrzeć twoje filmy. – Zdecydował.

- Nie! – Krzyknął szybko. – To znaczy … mam same dramaty. – Dodał.

- Louis skarbie, ja nie mam nic przeciwko tym obleśnym, okropnym i tandetnym filmom ale wolę nie spać w twoim pokoju. – Rzekła jego mama. – Po za tym ja też w twoim wieku ściągałam różne takie tam filmiki …

- Mamo! – Krzyknął Tomlinson. Było mu okropnie głupio że jego własna matka, opowiada takie rzeczy w obecności jego przyjaciół. Nagle  z góry zszedł Liam z Harrym. Ten pierwszy uśmiechał się znacząco, Lou domyślił się że zapewne słyszał co powiedziała jego mama.

- Witam pani Tomlinson. – Powiedział Payne z uśmiechem po czym pocałował ją w dłoń.

- Cześć Liam. – Odpowiedziała z zaskoczeniem.

- Czy zna pani jeszcze jakieś ciekawe sekrety naszego nie winnego Louisa? – Spytał z nadzieją w głosie.

- Nic mi nie przychodzi do głowy ale jest jeszcze jedna taka sytuacja gdzie Louis, podrywał jedną z moich koleżanek. Zaznaczę że miała 40 lat i nie była zbyt piękna.

Na to Liam zaczął się razem z Niallem i Zayanem śmiać. Styles jakby w ogóle nie kontaktował co się dzieje, a Louis miał coraz bardziej przerażoną minę.

- Harry ratuj! – Powiedział chłopak i chciał się do przyjaciela przytulić, jednak ten odskoczył w bok.

- Żartujesz? Po tym co usłyszałem nigdy! – Rzekł. – Plakaty, filmy i jeszcze podryw 40- latki, z kim ja się przyjaźnię?

Louis ciężko wzdychając usadowił się obok swojej mamy.

- Możesz mi powiedzieć czemu tu przyjechałaś? I gdzie jest w ogóle tata?

- Nie mów mi o tej szmacie. – Odpowiedziała i udała że czyta gazetę. – Nie chce o nim rozmawiać, dla mnie już nie istnieje.

- Tak? A co się stało? Zdradził cię? – Zgadywał.

- Żeby tylko … - Odpowiedziała z oburzeniem.

- Jedną zdradę można wybaczyć to nie koniec świata. – Rzekł bezproblemowo.

- Zależy z kim. – Powiedziała. W końcu zrozumiała że musi wyznać prawdę. Odłożyła gazetę i spojrzała synowi głęboko w oczy. – Nakryłam twojego ojca w łóżku z mężczyzną.

- Że jak kurwa?! – Wrzasnął przerażony Louis. One direction nawet oniemiało na parę sekund, po tym czasie zaczęli się śmiać.

- Ooo! To już wiemy skąd u Louisa taki pociąg do chłopaków! – Wykrzyknął rozbawiony Niall.

- Wszystko geny. – Dodał Zayn. Tymczasem Louis siedział, milcząc. Nie wiedział co ma zrobić, powiedzieć … Zastanawiał się jak będą wyglądały jego relacje z ojcem i co będzie jak dowiedzą się o tym gazety.

- Musisz jeszcze o czymś wiedzieć. Twój ojciec zamierza się ujawnić. – Powiedziała szybko.

- Ujawnić? Boże! Jak ja się ludziom na oczy pokażę? Co oni sobie o mnie pomyślą? Teraz wszyscy będą mieć pewność że ja też jestem gejem! Koniec z podrywaniem dziewczyn! – Wykrzyknął, chodził teraz zestresowany po pokoju.

- Louis nie martw się. Przecież która gazeta napisze o zwykłym człowieku który postanowił być gejem? Nikt nawet nie będzie wiedział że to twój ojciec, no chyba że poda nazwisko. – Harry starał się go pocieszyć.

- Matole, mój ojciec pracuje jako prezenter telewizyjny. Zna go cała Ameryka! – Rzekł patrząc na niego morderczym wzrokiem. – Dobra muszę iść spać. – Stwierdził i udał się na górę …

                                                                                  ***

Następnego dnia, Louis siedział w pokoju. Nie miał ochoty z niego wychodzić. Czuł się oszukany przez własnego ojca. Zastanawiał się ile wiedział że jest inny? Myślał nad tym czy wiedział żeniąc się z jego matką? A może ożenił się z nią tylko dlatego, by ludzie o nim nie gadali? A teraz stwierdził że jest tak sławny że nic nie zepsuje jego reputacji!

Jego rozmyślania, przerwało pukanie do drzwi. Tomlinson nic nie powiedział, stał przy oknie, milcząc.

- Hej. Niall do mnie dzwonił i wszystko mi powiedział. – Rzekła Karen wchodząc do pokoju. – Stwierdził że potrzebujesz towarzystwa dziewczyny a nie chłopaka.

- Idź sobie. – Powiedział oschle. – Nie potrzebuje ani ciebie ani twoich dobrych rad. – Dodał. Nadal patrzył za okno.

- Dobra, rozumiem że chcesz pobyć trochę sam. Ale pomyślałam że będziesz chciał się komuś wyżalić. – Powiedziała, patrząc z nadzieją na pozytywną reakcje z jego strony.

- Nie potrzebuje litości! – Wykrzyknął w końcu, odwracając się w jej stronę. Dziewczynie zaczęło  serce szybciej bić.

- I wcale jej nie dostaniesz. Po prostu zależy mi na tobie i chciałabym abyś kiedyś do jasnej cholery, porozmawiał ze mną normalnie.

- To nas dzieli, bo mi na tobie nie zależy. Idź już sobie. – Rzekł i znów zaczął patrzyć się w okno.

- Zastanawiasz się czy ty też nie jesteś … gejem? – Zgadywała.

- Właściwie to nie. Ale martwi mnie to że teraz wszyscy będą tak uważać.

- Nie wszyscy. – Powiedziała z uśmiechem. – Bo taka natrętna, marudna i wścibska dziewczyna nie.

- Zapomniałaś dodać, agresywna. Poznałaś moją mamę? – Spytał.

- Tak. Mówiła coś o plakatach i porno na 10 płytach. Ale jej nie uwierzyłam. – Powiedziała.

- Serio? – Tomlinson wyglądał na zdziwionego.

- Właściwie to trochę uwierzyłam. Naprawdę masz aż 50 takich filmików?

- Pocieszę cię, tylko 48 bo dwa zdążyła usunąć mi poprzednia dziewczyna.

Karen zaczęła się na to śmiać. Lou patrzył na nią zdziwiony parę sekund, a potem ciężko westchnął.

- Słuchaj, Harry jest na dole, chyba, cię szukał. – Rzekł siadając na łóżku.

- Harry? A czemu miałby mnie szukać? – Spytała.

- Nie wiem, chciałem coś powiedzieć bo głupio tak milczeć. – Wydukał po czym wziął telefon do ręki i udał że pisze sms. Tak naprawdę przeglądał ustawienia.

- Powiedziałeś że żałujesz tych dwóch pocałunków i ci na mnie nie zależy … - Zaczęła nie śmiało.

- No i co z tego? – Spytał wzruszając ramionami.

- Tylko problem w tym że ja ci nie wierzę … - Zaczęła, siadając na łóżku obok niego. Louis na to wstał z łóżka i udał że łapie zasięg w komórce – Louis dobrze się czujesz?

- Tak, tylko … - Zaczął i nie dokończył ponieważ mu przerwała.

- Ale jestem głupia, co? Cały czas myślę że ty mnie lubisz, a ty po prostu nie wiesz jak mi powiedzieć że jestem dla ciebie nikim. – Stwierdziła i wstała z łóżka. – I wiesz co? Tak, lubię Harrego i cholernie mi na nim zależy. Czasem się zastanawiam czy to jego, nie lubię bardziej.

- Lubię cię. – Powiedział to prawie nie słyszalnym szeptem gdy Karen była już przy drzwiach.

- Co?

- Powiedziałem że nadal nie ma zasięgu. – Wytłumaczył szybko.

- Nie, powiedziałeś że mnie lubisz! Ale jak lubisz? Mało, trochę, bardzo? – Spytała.

- Mało, bardzo mało. Tak że prawie tej przyjaźni nie ma!

- Zawsze coś. – Powiedziała z uśmiechem. – Dobra, idę. Widzę że masz mnie dość.

- Czekaj! – Krzyknął i rzucił telefon na łóżko. Dogonił ją przy drzwiach. – Chciałbym sprawdzić czy na pewno nie jestem gejem. – Dodał po czym przyciągnął ją do siebie za rękę gwałtownie i pocałował. Już chciał przerwać pocałunek kiedy Karen znów, go do siebie przyciągnęła i zaczęła szybko rozpinać guziki od jego koszuli … Wtedy Lou ją od siebie odepchnął.

- Co ty robisz? – Spytał.

- Dobra, sorry. Ale pocałowałeś mnie 3 razy a pocałunki trochę mnie już znudziły. Ale jak nie masz ochoty … to znaczy pewnie masz, ale nie ze mną. – Stwierdziła i chciała otworzyć drzwi, ale Tomlinson znów ją do siebie przyciągnął i patrząc jej głęboko w oczy, szepnął:

- Przyzwyczaiłem się że dziewczyny zaczynają od rozpięcia paska.

Wtedy Karen się roześmiała i znów go pocałowała. Tym razem ten pocałunek był o wiele bardziej gwałtowniejszy od tych pozostałych. Nadal się całując Louis zrzucił z siebie koszulkę, którą dziewczyna wcześniej rozpięła i zaczął odpinać jej bluzkę. Karen wtedy zaczęła się mocować z jego paskiem od spodni, trochę jej nie wychodziło jego odpięcie, więc Louis jej trochę pomógł. Potem przenieśli się na łóżko, dziewczyna usiadła na niego okrakiem a Tomlinson zaczął siłować się z jej stanikiem. W końcu krzyknął z bólu. Okazało się bowiem iż zaciął się w palec. Karen szybko z niego zeszła i podała mu chusteczkę która stała na biurku.

- Przepraszam. – Powiedziała.

- To moja wina. Jeszcze nigdy mi się to nie zdarzyło! A teraz … bo wiesz to było trochę dziwne że ty i ja … i tak zacząłem się nad tym zastanawiać i … Przepraszam. – Wydukał w końcu.

- Następnym razem nie założę stanika. – Obiecała z uśmiechem.

- Dzięki. – Powiedział i spojrzał jej głęboko w oczy po czym ją pocałował. Karen złapała go za ramiona a on ją objął w pasie. I pewnie tym razem by im się udało gdyby nie, weszła matka Louisa! Ten momentalnie zrzucił dziewczynę z łóżka i spojrzał przerażony na Christinę.

- Przepraszam, ale zgubiłam telefon. – Powiedziała lekko zawstydzona.

- Mamo, nie wiesz co to pukanie?! – Wrzasnął.

- Zapomniałam. Przepraszam. – Rzekła. – O! Karen! Nie wiedziałam że wy … - I tu się zacięła. Dziewczyna  zaczęła szybko zakładać bluzkę.

- Pójdę już. Dowidzenia, cześć Louis. – Rzekła i wyszła z jego pokoju. Christina po jej wyjściu zaczęła się śmiać. Tomlinson także zaczął się ubierać.

- Karen zaczekaj! – Krzyknął i wyleciał jak oparzony ze swojego pokoju. Dogonił ją dopiero przed domem. – Karen!

- Co za wstyd! I to przed twoją matką! – Krzyknęła. – To wszystko twoja wina! Powinieneś zamykać drzwi na klucz!

- Liam mi ukradł by mnie nakrywać w takich właśnie sytuacjach! – Wytłumaczył. Potem zbliżył się do niej i chciał pocałować ją na pożegnanie, jednak ta się od niego odsunęła.

- Louis, nie ryzykujmy że nas ktoś zobaczy.

- Ktoś to znaczy Harry, tak? – Spytał rozczarowany.

- I … inni też.

- Ale głównie Harry. Widziałem jak na niego patrzysz. Nie zaprzeczaj. – Powiedział i skierował się w stronę domu.

- Ja też cię lubię. – Rzekła Karen i poszła, a Tomlinson uśmiechnął się …

                                                                       KONIEC

Kurde, nie powiem ile stron wyszło bo dużo … No nie są jeszcze parą, ale coś się zaczyna dziać. No trochę się wydarzyło u Louisa ;). W 34, wydarzy się trochę więcej u innych bohaterów … :D.